फुल्छु भन्थेउ मनै भरी,अनयासै झर्यौ किन?
डेरा जमाइ मुटु माझ, फेरी पर सर्यौ किन?
मन्को घाऊ बल्झिएर पीडाहरु सल्बलाउछन्
तिम्रै याद सिरानीमा सारा रात खल्बलाउछन्
जानु रैछ मुटु रेटी, झुठा बाचा गर्यौ किन?
वारी मलाई एक्लै छोडी आफु पारी तर्यौ किन?
भन्थ्यौ सधैं अङ्गालेर जूनी जूनी साथ दिन्छु
पिर नगर प्रिया तिमी अफ्ठ्यारोमा हात दिन्छु
काडा सँगै जिउदै थिए,फुलको आशा भर्यौ किन?
तुक्रा पारी छोड्नु रैछ , चोखो मुटु हर्यौ किन?
फुल्छु भन्थेउ मनै भरी,अनयासै झर्यौ किन?
डेरा जमाइ मुटु माझ, फेरी पर सर्यौ किन?
अनुराग कंडेल
साहित्यसंसार डट कमका लागि - 
0 comments:
Post a Comment